"آینده موفق اقتصادی ایران در گرو سازماندهی نیروی کار مزدی زنان است."
یک جمله در ده کلمه فلسفه تحولات تعیین کننده در ساختار و در سیاست های راهبردی طبقه حاکم در ایران را بدست میدهد. اما کدام ایران، کدام اقتصاد؟ و در کدام آینده؟
زنان همیشه کار کرده اند. امورات دشوار مزرعه و دامداری بعلاوه کار طاقت فرسای بچه و خانه داری بر دوش زنان طبقه محروم و زحمتکش سنگینی کرده است. کاپیتالیسم و بهره کشی از نیروی کار زن در شهر و روستا داستان صد ساله مناسبات غالب است. اما با این وجود کار مزدی زنان پدیده نسبتا جدیدی بنظر میرسد که با شتابی سرسام آور همچون یک گلوله آتشین در طی بخصوص دو دهه اخیر سراسر جغرافیای ایران، روستاها و شهرها را بهم میبافد.
از منظر توامان "زنان" و "کارمزدی" تصویر جامعه ایران یک تصویر هراسناک است. بورژوازی هار در حال شکل دادن یک بازار کار زنانه، در میان انبوه توطئه سر از پا نمیشناسد. نوشته حاضر تلاشی در شناختن و شناساندن مشخصات بازار کار زنانه معاصر است و برای اینکار شاغلین و اشتغال را زیر ذره بین قرار میدهد. گره گاه اصلی طبقه کارگر در ایران بیکاری زنان نیست، بر عکس، این اشتغال زنان طبقه کارگر است که باید مورد تعرض قرار بگیرد. بخش اساسی از این "اشتغال" باید فورا تعطیل شود. چرا و چگونه، موضوع بحث و بررسی این نوشته است.