دانلود

در ادامه جزوه اول "سوسیالیسم و سوسیالیستها"، از میان مندرجات نشریه حزب سوسیالیست امریکا در سالهای نزدیک به 1910، منتخبی از نوشته های کوتاه درباره موضوع سوسیالیسم را در اختیار دارید. نوشته های حاضر حاصل ترجمه آزاد، بازنویسی و اقتباسی از متون اصلی است.

دانلود

آنچه در این جزوه در اختیار شما است گزیده ای از مندرجات نشریه حزب سوسیالیست امریکا در سالهای 1910 است که به موضوع سوسیالیسم از طریق پاسخ به سوالات مخاطبین آن نشریه اختصاص یافته است.

متون ارائه شده شامل ترجمه آزاد، بعضا بازنویسی و اقتباس از متون اصلی است. هدف اصلی آشنایی با مشغل ها و روش کاری جنبش کارگری امریکا در یکی از پر تحرک ترین قطب های تاریخ جنبش کارگری جهان است.

حکومت اسلامی سرمایه با تحمیل جهنمی از فقر و سرکوب، جنبش و طبقه کارگر و حتی سوسیالیستهای ایران را در پر تحرک ترین جنبش کارگری جهان امروز از تمام زیبایی و هیجان سوسیالیستی در مشغله ها و کنجکاوی، غنای فکری مشابه کمابیش دور ساخته است.

مالکیت خانه های مسکونی در حکومت سوسیالیستی / ارتش و نیروهای مسلح / مهاجرین /  مالکیت دولتی یا خصوصی

اگر کارگران کمی شم اقتصادی میداشتند /  کارفرمایان خوب! / انقلاب اجتماعی تنها وسیله حل مشکل کار است / پرچم قرمز رنگ / سیاه پوستان و مساله نژاد / حقوق معلمان را چه کسی پرداخت میکند؟  / چرا زنان کار میکنند و مردان بیکار میمانند؟ / کشاورزی کوچک و زمین او / طبیعت انسان و عقب گرد به سمت کاپیتالیسم / کار یدی و کار فکری / آرمان سوسیالیستی

دانلود

آنچه در اختیار دارید مجموعه مقالاتی از نشریه "علیه بیکاری" است که در فاصله زمستان سال گذشته تاکنون، موج اعتراضات سراسری بازنشستگان را تعقیب کرده است.

گفتنی ها در رابطه با اعتراضات بازنشستگان تمامی ندارد، اما شاید بتوان از قول مقاله سوم این مجموعه، فشرده کلام را در دو جمله پذیرفت:

اعتراضات بازنشستگان در زیر پوست آرامشی که با وسواس و برنامه ریزی میکروسکوپی مراقبت میگردد، دنیایی از کاردانی را با خود دارد. اما از این اعتراضات هیجان میبارد. این اعتراضات دارد به سهم خود کلاف "مبارزات و سازمانیابی سراسری طبقه کارگر" را به شیوه خود، به شیوه "بازنشستگان" از سر "اعتراضات سراسری" و با کلید "یک دندگی" باز میکند.

اما در هر صورت، اطمینان خاطر داریم بعد از مطالعه نوشته ها دست کم بر سر یک چیز با هم توافق خواهیم داشت: اعتراضات بازنشستگان را باید در تداوم منطقی اعتصابات هپکو و هفت تپه دید. پرچم همان است، در دست بخش های مختلف طبقه کارگر مقاومت و ایستادگی و امید را باز تولید میکند. این جوششی است که برای و در راه آمادگی صفوف خود برای رهایی، زمین را زیر پای سیاست در ایران و حکومت منحوس آن گرم نگه میدارد.